Na boisku występował w roli pomocnika lub obrońcy. Już podczas kariery zawodniczej wykazywał się cechami przywódcy i został kapitanem drużyny, z którą wywalczył pierwszy awans Śląska do ekstraklasy.

Trenerem WKS-u został w 1971 roku, wrocławianie pod jego wodzą zdobyli pierwsze mistrzostwo Polski, dołożyli do tego Puchar Polski i oczywiście występy w europejskich pucharach – ze słynnymi pojedynkami z Liverpoolem czy Napoli na czele.

Wiosną 1977 roku na stanowisku szkoleniowca zastąpił go Aleksander Papiewski – Śląsk zakończył wtedy rozgrywki na drugim miejscu.

Trener Żmuda sukcesy świętował także poza Wrocławiem – w 1982 roku zdobył mistrzostwo prowadząc Widzew Łódź, w latach 1988 i 1989 sięgnął po wicemistrzostwa z GKS-em Katowice. Za granicą zdobył złote medale w lidze tunezyjskiej z zespołem Esperance Tunis, dołożył do tego Puchar Tunezji.

W Śląsku uznawany jest za szkoleniowca wszechczasów. Sto lat, Panie Trenerze!